Emil1Con cinco ediciones cumplidas ya, (S8) Mostra de Cinema Periférico puede empezar a pensarse como una carrera de fondo. Empezando en 2010 con la energía imparable de un sprint que, aunque con firmes ideas y determinaciones, aún no sabía los caminos que recorrería, el (S8) se ha convertido en 2014, a fuerza de entrenamiento riguroso, en corredor de fondo en plena carrera. Con un buen trecho a sus espaldas, y otro aún más largo que emprender.

Emil1Con cinco edicións xa, (S8) Mostra de Cinema Periférico pode comezar a pensarse como unha carreira de fondo. Empezando en 2010 coa enerxía imparábel dun sprint que, aínda que con firmes ideas e determinacións, non sabía os camiños que percorrería, o (S8) converteuse en 2014, a forza de adestramento rigoroso, en corredor de fondo en plena carreira. Cun bo treito ás súas costas, e outro aínda máis longo que emprender.

Emil1After five editions, (S8) Mostra de Cinema Periférico may be thought of as a long-distance race. It began in 2010 with the unstoppable energy of a sprint, but with strong ideas and determinations, yet without knowing the roads it would cross, (S8) has become, in 2014, and as a result of hard training, a long-distance runner in the heat of the race. With a long way behind, and another even longer ahead.Con grandes zancadas ha llegado la Mostra, así, hasta Japón, habiendo partido el año pasado de latitudes australes. Muchas sorpresas aguardan por la proverbial tierra del sol naciente, desde las que miramos lo acontecido el año pasado con la alegría de que haya sido posible. Pues aquí estuvo Claudio Caldini: una figura vital de la vanguardia argentina, materializadora, desde el rigor, de lo inefable por medio del cine. El paso de Caldini por A Coruña, mostrando desde su práctica más íntima a sus incursiones en el cine expandido, dejó una honda huella en todo aquel que pudo verle.
Vimos así que la vanguardia argentina creció, por más de una razón, al calor de los formatos domésticos. De esto dio cuenta el programa Antología Fantasma: además de Caldini, también Hirsch, Vallerreggio, Honik o Coppola, entre otros, pasaron por nuestras pantallas. Pablo Marín, curador de esa antología tan precaria como fascinante, fue el enlace entre la generación pasada y la presente: en el programa Territorios Afines se pudo ver su trabajo, junto con el de Pablo Mazzolo y Sergio Subero. Tres territorios afines, si bien dispares, cuyo mapa (de paso estrecho) trazó para el (S8) Magdalena Arau. Arau, por su parte, también se trajo (literalmente) bajo el brazo, una asombrosa muestra de cine amateur recopilada por ARCA, Archivo de Cine Regional: desde viajes espaciales a cuentos clásicos, pasando por la cotidianidad en celuloide de unos tiempos que ya fueron. Y para cerrar el Especial Argentina, desde ultramar nos llegó también la selección de Espacio Filmoteca. Fernando Martín Peña y Fabio Manes conductores del programa Filmoteca, Temas de Cine, que se emite en el canal 7 de la televisión pública argentina, trazaron un exquisito recorrido desde el cine mudo del país, pasando por el “western de la pampa” de Lucas Demare, para llegar a la modernidad hipnótica del cine de Leonardo Favio. Un recuerdo especial para Fabio Manes, recientemente fallecido, se impone en este espacio. Pues Manes murió estrechamente ligado a su pasión, el cine.
Sinais de nuevo fue veleta que apuntó en la dirección en la que sopla el viento de los nuevos creadores gallegos. Lois Patiño (que este año ha cosechado tantos premios que resulta imposible llevar la cuenta) fue el protagonista de la sección, que dio cabida a su potente trabajo con el paisaje, a su obra expositiva y a una sesión con sus influencias y métodos de trabajo. La performance de Miguel Mariño completó esas Sinais, en la envolvente experiencia marítima Fomos ficando sos. Apenas un hito en la travesía que Mariño sigue surcando imparable hoy día.
Mariño unió Sinais con Desbordamientos, que también dio cabida a Ben Russell y Ben Rivers, cuya presencia se hizo posible por gracia de un programa, Lo desconocido, que puso en relación su trabajo con el de otros exploradores de nuevos estados de la percepción.
La Ópera prima de la cuarta edición vino esta vez de la mano de Jaime Chávarri y sus dos primeros largometrajes, filmados en Súper 8 y 8mm. La frescura del trabajo, libre y desenfadado, de Chávarri, se pudo ver recuperada tras largos años sin ver la luz, de la mano de la jovial e inteligente presencia del director.
Así como por ensalmo se completó la programación de la edición de 2013 que se abrió también, como por encantamiento, con la obra de Méliès, sonorizada en directo por sus descendientes. Gala que fue la inauguración perfecta para los días que vendrían, cuya recapitulación nos da fuerza para seguir corriendo hacia adelante, firmes y seguros, en espera de los paisajes desconocidos, llenos de maravillas al acecho aún por descubrir. Corredores de fondo de una carrera que no se corre en soledad, sino en compañía de todos aquellos que la hacen posible. Organización, cineastas y todos los amantes del celuloide que ocupan las salas en cada edición. Cada año somos más. Y resonamos más por todo el mundo.
Con grandes zancadas chegou a Mostra, así, ata Xapón, despois de partir o ano pasado de latitudes austrais. Moitas sorpresas agardan pola proverbial terra do sol nacente, dende as que miramos o acontecido o ano pasado coa alegría de que fose posíbel. Pois aquí estivo Claudio Caldini: unha figura vital da vangarda arxentina, materializadora, dende o rigor, do inefábel por medio do cine. O paso de Caldini pola Coruña, mostrando dende a súa práctica máis íntima as súas incursións no cine expandido, deixou unha fonda pegada en todo aquel que o puido ver.

Vimos así que a vangarda arxentina creceu, por máis dunha razón, á calor dos formatos domésticos. Disto deu conta o programa Antoloxía Fantasma: ademais de Caldini, tamén Hirsch, Vallerreggio, Honik ou Coppola, entre outros, pasaron polas nosas pantallas. Pablo Marín, curador desa antoloxía tan precaria como fascinante, foi o enlace entre a xeración pasada e a presente: no programa Territorios Afíns púidose ver o seu traballo, xunto co de Pablo Mazzolo e Sergio Subero. Tres territorios afíns, se ben dispares, cuxo mapa (de paso estreito) trazou para o (S8) Magdalena Arau. Arau, pola súa banda, tamén trouxo (literalmente) baixo o brazo, unha asombrosa mostra de cine afeccionado recompilada polo ARCA, Archivo de Cine Regional: dende viaxes espaciais a contos clásicos, pasando pola cotianidade en celuloide duns tempos que xa foron. E para pechar o Especial Arxentina, dende ultramar chegounos tamén a escolma de Espacio Filmoteca. Fernando Martín Peña e Fabio Manes condutores do programa Filmoteca, Temas de Cine, que se emite na canle 7 da televisión pública arxentina, trazaron un exquisito percorrido dende o cine mudo do país, pasando polo «western da pampa» de Lucas Demare, para chegaren á modernidade hipnótica do cine de Leonardo Favio. Un recordo especial para Fabio Manes, que faleceu hai pouco, imponse neste espazo. Pois Manes morreu estreitamente ligado á súa paixón, o cine.

Sinais de novo foi o viraventos que apuntou na dirección na que sopra o vento dos novos creadores galegos. Lois Patiño (que este ano obtivo tantos premios que resulta imposíbel levar a conta) foi o protagonista da sección, que deu cabida ao seu potente traballo coa paisaxe, á súa obra expositiva e a unha sesión coas súas influencias e métodos de traballo. A performance de Miguel Mariño completou eses Sinais, na envolvente experiencia marítima Fomos ficando sos. Apenas un fito na travesía que Mariño segue a sucar imparábel hoxe en día.

Mariño uniu Sinais con Desbordamentos, que tamén deu cabida a Ben Russell e Ben Rivers, cuxa presenza foi posíbel grazas a un programa, O descoñecido, que puxo en relación o seu traballo co doutros exploradores de novos estados da percepción.

A Ópera prima da cuarta edición veu esta vez da man de Jaime Chávarri e as súas dúas primeiras longametraxes, filmadas en Súper 8 e 8 mm. A frescura do traballo, libre e desenfadado, de Chávarri, púidose ver recuperada tras longos anos sen ver a luz, da man da xovial e intelixente presenza do director.

Así como por ensalmo completouse a programación da edición de 2013 que se abriu tamén, como por encantamento, coa obra de Méliès, sonorizada en directo polos seus descendentes. Gala que foi a inauguración perfecta para os días que virían, cuxa recapitulación dános forza para seguirmos correndo cara a adiante, firmes e seguros, en espera das paisaxes descoñecidas, cheas de marabillas ao axexo aínda por descubrirmos. Corredores de fondo dunha carreira que non se corre en soidade, senón en compañía de todos aqueles que a fan posíbel. Organización, cineastas e todos os amantes do celuloide que ocupan as salas en cada edición. Cada ano somos máis. E resoamos máis por todo o mundo.

After having started in southern latitudes last year, the Mostra has reached Japan by making great strides. Many surprises await the proverbial Land of the Rising Sun, from which we look at what happened last year with the joy of that was possible. Claudio Caldini was here: a leading figure of the Argentinian avant-garde, achieving the ineffable from the rigor and through cinema. Caldini’s visit to A Coruña -he showed both his innermost practice and his works in the field of expanded cinema- left a strong impression on everyone who could meet him.

We could see that the Argentinian avant-garde grew, for more than one reason, in the heat of domestic formats. Ghost Anthology reflected this: besides Caldini’s work we could also enjoy the works by Hirsch, Vallerreggio, Honik and Coppola, among others. Pablo Marín, curator of this precarious and fascinating anthology, was the link between the past and the present generation: we could see his work, along with Pablo Mazzolo’s and Sergio Subero’s in Allied Territories. Three allied territories, although disparate, whose map (a narrow passage) was designed by Magdalena Arau for (S8). Arau, meanwhile, also brought (literally) under her arm, an amazing amateur film show compiled by ARCA, Archivo de Cine Regional: from space travels to classic stories, and celluloid daily life from past times. And to close the Special on Argentina, we also got Espacio Filmoteca’s selection from overseas. Fernando Martín Peña and Fabio Manes, presenters of Filmoteca, Temas de Cine, which airs Argentina public television on Channel 7, drew an exquisite journey from Argentinian silent films, through the «western from the Pampa» by Lucas Demare, to the hypnotic modern cinema by Leonardo Favio. A special tribute should be held here to Fabio Manes, who died recently. Manes died closely linked to his passion, the cinema.

Signals was again the weather-vane pointing in the direction of the new Galician filmmakers. Lois Patiño (who has won so many awards this year that it is impossible to keep track of them) was the star of this section, who made room for his powerful work with landscape, his exhibition work and a show with his influences and working methods. Miguel Mariño’s performance completed those Signals, with the enveloping maritime experience Fomos ficando sos. Just a milestone in the seas Mariño goes on sailing non-stop today.

Mariño joined Signals with Overflows, which also made ​​room for Ben Russell and Ben Rivers, whose presence was possible thanks to a program, The Unknown, which linked their work and that of other explorers of new states of perception.

The opera prima of the fourth edition were Jaime Chávarri’s first feature films shot in Super 8 and 8mm. The freshness of the free and casual work by Chávarri could be seen after being deadlocked for years, provided by the cheerful and intelligent director himself.

As if by magic the 2013 programme was completed, which also opened, as if by magic, with Méliès work, with live sound by his descendants. A gala that was the perfect opening for the days to come. Just by looking back we get the strength to keep running forward, strong and secure, awaiting the unknown landscapes, full of undiscovered wonders lurking. Long-distance runners in a race, not a solo race, but in the company of those who make it possible. Organization, filmmakers and all film lovers packing the hall in each edition. Every year we are more. And we boom worldwide.