![](https://s8cinema.com/wp-content/uploads/2020/09/Viernes_LEVANTAMIENTO_STILL3-e1601478033844-1024x755.jpg)
Chegamos ao venres, día no que nos prodigaremos máis de forma presencial que pola rede. Para comezar, a sesión de Sinais en curto (de cuxos autores levamos falando toda a semana nos programas especiais que fomos emitindo) poderase ver enteiramente online, así coma na sala Palexco e no CGAI. A nosa entrega do día de Camera Obscura estará protagonizada por Valentina Alvarado, cuxo traballo tamén poderemos ver esta noite na Fundación Luis Seoane xunto co de Carlos Vásquez. A noite culminará cunha performance realizada en colaboración entrambos os dous.
![](https://s8cinema.com/wp-content/uploads/2020/09/Viernes_ValentinaAlvaradoMatos_11Feb2020-1024x768.jpg)
Valentina Alvarado foi “a elixida” da nosa convocatoria deste ano da BAICC (bolsa artística de creación cinematográfica organizada en colaboración co LIFT de Toronto e AC/E), e hoxe poderemos ver, na súa estrea mundial, a peza resultante da súa residencia, tanto online en Camera Obscura coma de xeito presencial na Fundación Luis Seoane. Oriúnda de Maracaibo, Venezuela, actualmente Alvarado vive e traballa en Barcelona. Ao longo da entrevista que lle fixemos puidemos falar dalgúns temas clave no seu traballo como cineasta. Procedente das belas artes, as súas películas constrúense a partir de exercicios plásticos que orbitan arredor de temas diversos. Collage, pintura, traballos con cerámica e con distintos materiais habitan os seus filmes, que versan sobre a identidade na diáspora, o sentido de pertenza e as distancias xeográficas e sentimentais. Propiedades de una esfera paralela, a súa nova peza, leva todas estas premisas un paso máis alá. Trátase dun traballo en 16mm en dobre proxección, no que a frialdade da paisaxe canadense se somete a unha serie de experimentos que lle confiren unha atmosfera tropical. Por medio de espellos, pintura, lume, paisaxes recortadas e diversos xogos ante a cámara (que se interpelan mutuamente na dobre proxección), Alvarado parece estar tentando construír un fogar portátil ou mesmo cuestionar que é o que realmente constitúe para ela dito lugar incerto.
![](https://s8cinema.com/wp-content/uploads/2020/09/Viernes_Vasquez-1024x640.jpg)
Na sesión da Luis Seoane o traballo de Alvarado irá seguido do de Carlos Vásquez. O cineasta chileno radicado en Barcelona, cunha longa carreira no relativo ao cine analóxico, constrúe un traballo que creba as fronteiras entre a non ficción e o cine experimental. Por unha banda, cunha peza que evoca as maneiras do cine etnográfico para cuestionalas: Ensayo sobre el exotismo (parte I) toma o seu título da obra inconclusa do etnógrafo e escritor francés Victor Segalen para reflexionar sobre esa ollada que converte o alleo en pintoresco. Vásquez filma a paisaxe e as xentes dun país asiático nunha serie de bobinas montadas en cámara que despois dispón en orde cronolóxica. A idea é precisamente poñer en evidencia a mirada allea a través desa montaxe en cámara, sen agochar as costuras por medio dunha reflexión e montaxe posteriores. Queda, xa que logo, o que se filma de acordo co primeiro impulso de quen descobre un lugar novo con ollos estranxeiros. O caso de La troya é máis ben un estudo acerca da esencia mesma do cine, a sucesión de fotogramas fixos, que une o traballo de cronofotografía de Muybridge coa evocación do mítico Berlin Horse de Le Grice. Se en La troya Vásquez filma a súa terra, Chile, en mtDNA 1Ca hg a paisaxe islandesa enlaza dalgún xeito as premisas de ambas as dúas pezas: dende o estudo da paisaxe á reflexión arredor da mirada allea sobre esa paisaxe e as súas implicacións.
![](https://s8cinema.com/wp-content/uploads/2020/09/Viernes_PARACRONISMOSII_-1024x576.jpg)
A noite culmina con Paracronismos II, unha performance conxunta de Vásquez e Alvarado na que se inclúen proxeccións de materiais atopados de diversa natureza. Precisamente é o exame e cuestionamento destes documentos, pensados para presentar unha realidade axiomática artellada nun discurso sen fisuras, o que serve de base a esta obra que, nas palabras dos seus creadores, se ocupa da “dualidade entre natureza e cultura, puntuada pola ciencia, o extractivismo e a dominación”.