XACIO BAÑO

Tratando o cine como unha materia de infinitas posibilidades, Xacio Baño móvese libremente nas súas primeiras pezas entre a ficción, a non ficción e a experimentación. Tendo a memoria como materia prima, o seu traballo procura todos os xeitos posibles de explorala, dende o familiar ata o colectivo, en obras que se pensan a si mesmas. Neste especial que hoxe lle dedicamos presentamos dúas pexas que ben poderían compoñer unha especie de díptico: Ser e voltar, que comeza como un retrato dos seus avós para tornar en intelixente ficción, e Augas abisais, onde o testemuño da súa avoa abre a porta a unha exploración heterodoxa e asociativa da memoria histórica.